- Moi bos días Rosalía !
- Moi bos días a todos.
- Bueno , nos chamámosche Rosalía , pero...cal é o teu nome ao completo?
-O meu nome é Maria Rosalia Rita , aínda que prefiro que me chamedes Rosalía a secas xa que parece mais moderno .
- En ese caso cumpliremos o teu desexo jajaja.
- Mellor así , grazas jajaja.
-Bueno , contanos un pouco como foi a túa vida coa familia.
-A miña felicidade son os meus fillos. Sempre estiven na casa dedicada a eles e ao meu home Manuel.
- Quen che impulsou a sacar as túas primeiras obras?
- O meu maior apoyo niso foi o meu marido Manuel , él deume a idea de que empezara a sacar as miñas obras.
- A que anos empezaches a escribir as túas primeiras obras?
- Empecei a escribir xa de moi pequeniña pero as mais importante foron aos 12 anos , e aos 17 xa era coñecida no Liceo de San Agustín polas miñas obras.
- Hay algún libro que escribiras pensando na túa vida?
- Sí , o último que escribín foi Follas Novas. Ese libro reflexa a miña maneira de ver a vida e a miña esencia vital.
- A túa vida tivo algúns momentos de tristeza, poderías contarnos algún?
-Os mais recordados foros a morte dos meus 6 fillos... sempre os recordarei cunha sonrisa. Esos foron os momentos mais marcados na miña vida.
Sempre recordaremos estos versos:
Co seu xordo e costante mormorio
atráime o oleaxen dese mar bravío,
cal atrái dás serenas o cantar.
«Neste meu leito misterioso e frío
-dime-, ven brandamente a descansar».
El namorado está de min... ¡ o deño!
i eu namorada del.
Pois sairemos co empeño,
que se el me chama sen parar, eu teño
unhas ansias mortáis de apousar nel.
- Moi bos días a todos.
- Bueno , nos chamámosche Rosalía , pero...cal é o teu nome ao completo?
-O meu nome é Maria Rosalia Rita , aínda que prefiro que me chamedes Rosalía a secas xa que parece mais moderno .
- En ese caso cumpliremos o teu desexo jajaja.
- Mellor así , grazas jajaja.
-Bueno , contanos un pouco como foi a túa vida coa familia.
-A miña felicidade son os meus fillos. Sempre estiven na casa dedicada a eles e ao meu home Manuel.
- Quen che impulsou a sacar as túas primeiras obras?
- O meu maior apoyo niso foi o meu marido Manuel , él deume a idea de que empezara a sacar as miñas obras.
- A que anos empezaches a escribir as túas primeiras obras?
- Empecei a escribir xa de moi pequeniña pero as mais importante foron aos 12 anos , e aos 17 xa era coñecida no Liceo de San Agustín polas miñas obras.
- Hay algún libro que escribiras pensando na túa vida?
- Sí , o último que escribín foi Follas Novas. Ese libro reflexa a miña maneira de ver a vida e a miña esencia vital.
- A túa vida tivo algúns momentos de tristeza, poderías contarnos algún?
-Os mais recordados foros a morte dos meus 6 fillos... sempre os recordarei cunha sonrisa. Esos foron os momentos mais marcados na miña vida.
Sempre recordaremos estos versos:
Co seu xordo e costante mormorio
atráime o oleaxen dese mar bravío,
cal atrái dás serenas o cantar.
«Neste meu leito misterioso e frío
-dime-, ven brandamente a descansar».
El namorado está de min... ¡ o deño!
i eu namorada del.
Pois sairemos co empeño,
que se el me chama sen parar, eu teño
unhas ansias mortáis de apousar nel.
A súa casa agora é un museo. Enriba desta cama sempre hay unha rosa, e din que o seu marido a deixou ahí para ela.
